Beeldhouwen

In 1991, toen ’t Wijngaardhof nog maar net uit de startblokken was gekomen, kwam een opmerkelijke kunstenares logeren, samen met haar jongste zoon Adriaan. Ze komt uit een familie van kunstenaars, en maakt van haar talenten haar levenswerk. Die bijzondere vrouw is Begga D’Haese.

Ze maakt indrukwekkende houten sculpturen. Ze houdt ook geweldig veel van muziek. Vroeger speelde ze viola da gamba (een soort voorloper van de cello), en luit. Nu nog alleen luit. Ze volgde ook lange tijd zanglessen en zong in een ensemble van oude muziek.

Begga en ik hebben samen gefilosofeerd over het leven in het algemeen, en over het leven met haar echtgenoot, de befaamde dokter Herman Le Compte. Iedereen maakt wel eens een of meerdere moeilijke periode(n) door in zijn/haar leven. Ook Begga werd niet gespaard en heeft haar deel daarin gehad. Maar wat me opviel bij haar, was dat ze een permanent positief ingestelde vrouw was. En dat is ze nog altijd.

Ze vertelde me dat ze, ongeacht de tegenslagen van de laatste jaren (het verlies van haar echtgenoot en haar oudste dochter, en de ziekte van haar zoon), toch een gelukkige vrouw was: “Ik ben gewoon opgewekt van natuur. Dat ik geen gemakkelijk leven heb gehad, heeft me gemaakt tot de vrouw die ik nu ben.”

Ze koos steevast voor optimisme. Negativisme had geen vat op haar: “Dat is een keuze. Je moet ook de mooie dingen in het leven willen zien. Het is een groot cadeau om hier in dit land te kunnen leven. Amper een klein percentage mensen in de wereld heeft het goed. Laten we dat niet vergeten.”

Ja … ik werd even stil van hetgeen ze me meegaf. Als je nu nog met Begga praat, ben je opgeladen. Ze straalt gewoon positivisme en levensvreugde uit.

Ik herinner mij dat ze een keer met Adriaan aan ’t fietsen was tussen de boomgaarden. Ik hoorde haar zingen met haar krachtige stem tot op ’t Wijngaardhof. Ze waren nochtans zeker 500 m ver. De wind kwam wellicht die avond vanuit het oosten, richting hoeve … maar toch. Het toverde een brede glimlach op mijn gezicht.

Door dit contact zag ik nadien nog meer de positieve dingen in mijn eigen leven, en vooral, ben ik ze ook meer gaan waarderen. Dank je Begga dat je mij die microbe hebt doorgegeven. En dank dat ik een stukje van jouw leven mocht opnemen in mijn rubriek ‘Verhalen en memoires‘.

Wil je kennismaken met de werken van Begga, dan surf je naar www.beggadhaese.be

Op de foto (boven) zie je Begga tussen haar sculpturen. Haar dochter, Aldegonde Le Compte, nam de foto.