Paulette en Rik. Al 28 jaar lang keren ze telkens weer! Het zijn onze meest trouwe gasten! Ook onze gasten van het eerste uur. Van bij de start van het hoevetoerisme in ’t Wijngaardhof in 1990 logeren Paulette en Rik ononderbroken elk jaar een week in het vakantiehuisje. Hun en onze kinderen (kinders voor de West-Vlamingen) groeiden samen op, speelden samen, bouwden samen kampen, puberden samen …

Ik vroeg hen in juli 2016 waarom ze elk jaar naar onze hoeve weerkeren. Dit is hun antwoord, hun ervaring, hun verhaal:

• We vinden de streek prachtig. Elk jaar ontdekken wij nog nieuwe plekjes. Wij kunnen hier naar hartenlust wandelen en fietsen.
• De rust en de stilte. Wij komen hier helemaal tot rust, tussen de velden en de boomgaarden, en op het hof.
• De gemoedelijke sfeer onder elkaar.
• De lieve gastvrouw.
• De aangename babbels: bijpraatsessies bij een kopje koffie.
• Ook de gezellige babbels met de andere gasten, overdag, bij valavond wanneer de vleermuizen door het binnenhof fladderen, en ’s avonds, bij kaarslicht.
• Kijken naar de zwaluwen die hun jongen voederen.
• Eindelijk de tijd om een dik boek te lezen. Of 2 dikke boeken!
• De boerderij spreekt ons aan. We komen allebei uit een landbouwersgezin.
• De eenvoud! Ja … de eenvoud.
• De heerlijke dikke rode kersen, waarop ons Paulette zo verzot is. Ze voelt zich vereerd wanneer Jos haar eigenhandig een bord vol kersen aanreikt. Dan kan ze een glimlach niet onderdrukken.
• Het ligt hem in de kleine dingen die voor ons zo hartverwarmend zijn.
• Vakantie op ’t Wijngaardhof is voor ons echt vakantie.
• De kindjes uit Wit-Rusland die jaren mee komen logeren. Ze beleven hier een mooie tijd.

Rik en Paulette zetelden meerdere jaren in de bestuursraad van een organisatie die jonge en oudere kinderen, tussen 7 en 18 jaar, uit Wit-Rusland – slachtoffers van de kernramp te Tsjernobyl – naar België laat afreizen. Hier vangen vele gezinnen die kinderen op. Zij zorgen er op hun beurt voor dat ze gedurende een maand van een mooie vakantie kunnen genieten.

Rik en Paulette zijn nu nog altijd nauw betrokken bij de organisatie, en reizen om die reden nog jaarlijks naar Wit-Rusland.

Op de foto zie je Rik en Paulette in gezelschap van Olga, een Wit-Russisch meisje.